Song Kram Mai Rong Hai - คาราบาว (Carabao) คนที่ไม่เคยรบ ย่อมไม่รู้จักสนามรบ คนที่ไม่เคยรัก ย่อมไม่รู้จัก การพลัดพราก กอดลูกชาย คุณไว้ให้แน่นๆ ระวังสงครามมาแย่งไป เหลือเพียงริ้วรอย ความทรงจำ ภาพแห่งอดีต เปื้อนน้ำตา ลืมตาขึ้นมา ก็เห็นสงคราม เดินไปโรงเรียน ก็เจอสงคราม ได้ที่เดินขบวน ก็ชนวนสงคราม โลกเรามันวุ่นวาย ก็ด้วยเรื่องสงครามง สงครามนั้น คือความทรงจำ ภาพแห่งอดีต เปื้อนน้ำตา เป็นความทรง จำเปื้อนน้ำตา เป็นความทรงจำ เปื้อนน้ำตา เวียดนามเมื่อก่อน ก็มีสงคราม อิรักเดี๋ยวนี้ ก็ยังมีสงคราม ในภาคใต้ของไทยล่ะ ก็ใช่สงคราม ไอ้ที่ลูกหลาน เราไปตายล่ะ ก็เพราะสงคราม สงครามนั้นคือ ความทรงจำ อดีตเปื้อนน้ำตา คนที่ไม่เคยรบ ย่อมไม่รู้จักสนามรบ คนที่ไม่เคยรัก ย่อมไม่รู้จัก การพลัดพราก กอดลูกชาย คุณไว้ให้แน่นๆ ระวังสงครามมาแย่งไป เหลือเพียงริ้วรอย ความทรงจำ ภาพแห่งอดีต เปื้อนน้ำตา คนที่ไม่เคยรบ ย่อมไม่รู้จักสนามรบ คนที่ไม่เคยรัก ย่อมไม่รู้จัก การพลัดพราก กอดลูกชาย คุณไว้ให้แน่นๆ ระวังสงครามมาแย่งไป เหลือเพียงริ้ว รอยความทรงจำ ภาพแห่งอดีต เปื้อนน้ำตา เหลือเพียงริ้วรอย ความทรงจำ อดีตเปื้อนน้ำตา หรือน้ำตา ของแม่นั้นไร้ค่า ลูกจึงถูกชัก พากให้วางวาย วางวาย วางวาย วางวาย วางวาย หัวอกมารดาแตกสลาย สงครามใยร้าย พลัดพรากลูก ชายของแม่ไป สงครามมัน ไม่เคยนั่งร้องไห้ แต่มารดามาก มายทุกข์ระทม คนที่ไม่เคยรบ ย่อมไม่รู้จักสนามรบ คนที่ไม่เคยรัก ย่อมไม่รู้จัก การพลัดพราก กอดลูกชายคุณ ไว้ให้แน่นๆ ระวังสงครามมาแย่งไป เหลือเพียงริ้วรอย ความทรงจำ ภาพแห่งอดีตเปื้อนน้ำตา คนที่ไม่เคยรบ ย่อมไม่รู้จักสนามรบ คนที่ไม่เคยรัก ย่อมไม่รู้จักการพลัดพราก กอดลูกชาย คุณไว้ให้แน่นๆ ระวังสงครามมาแย่งไป