[00:00:00] Thug Kaoy Tuey 7 - Carabao [00:00:12] Written by:Carabao [00:00:25] นับจากวัน [00:00:26] ที่ชายคนชื่อบัวลอย [00:00:29] ล้มหายตายจากเพื่อนฝูง [00:00:33] มะโหนกคนที่เคยทํานา [00:00:37] ก็บากหน้าไปเป็นพลทหาร [00:00:42] ทิ้งที่นาที่ถูกโกงเอาไป [00:00:45] ทิ้งคราดคันไถทิ้งควายชรา [00:00:50] บัดนี้ก็เป็นเวลา [00:00:53] ผันผ่านมาได้ห้าหกปี [00:00:59] รอยไถยังฝังใจฝังกาย [00:01:02] ของลูกผู้ชายคนชื่อมะโหนก [00:01:07] ครั้งนายหนืดนายทุนนายเงิน [00:01:10] ใช้อิทธิพลล่วงเกิน [00:01:13] คนยากคนจน [00:01:20] แสงตะวันสาดพรม [00:01:22] พื้นนาผืนเก่าที่ [00:01:24] เคยเฝ้าทํากินมานมนาน [00:01:28] ความคิดแตกกระเจิดกระเจิง [00:01:32] กระจัดกระจาย [00:01:34] แต่ความหมายลึกลํ้า [00:01:37] รอยไถเจ้ากลายเป็นรอยแค้น [00:01:41] จากสองแขนของลูกผู้ชาย [00:01:45] แต่สมองยับยั้งชั่งใจ [00:01:49] อหิงสกะ อโหสิกรรม [00:01:54] ความทุกข์กดทับนับไม่ถ้วน [00:01:58] ที่นาที่สวนถูกเขาโกงเอาไป [00:02:02] ครั้งนายหนืดนายทุนนายเงิน [00:02:06] ใช้อิทธิพลล่วงเกิน [00:02:08] คนยากคนจน [00:02:45] นับเป็นปี [00:02:46] ของชายนายทุนนายหนืด [00:02:49] ได้ไปเป็นถึงรัฐมนตรี [00:02:53] ประชาชนเลื่อมใสศรัทธา [00:02:57] ไม่ทราบที่มาของความยิ่งใหญ่ [00:03:02] เขามีเงินซื้อทุกสิ่งทุกอย่าง [00:03:05] ซื้อความหวังอนาคตสดใส [00:03:10] ผลกรรมระดับตําบล [00:03:13] จะตกแก่ประชาชน [00:03:16] ทั้งประเทศไทย [00:03:19] ภาพของชายคนชื่อบัวลอย [00:03:22] เหยียบระเบิดร่างห้อย [00:03:24] ปกป้องอธิปไตย [00:03:27] ให้บรรดาผู้หลากมากร้าย [00:03:31] ได้อยู่กินอาศัยอย่างมีหน้ามีตา [00:03:40] อันความรัก กรุณา [00:03:42] เมตตา ปรานี [00:03:45] ย่อมไม่มีสิ่งใดจะเทียบได้ [00:03:48] จะให้หลั่งรดลงพื้นนา [00:03:52] จะไปนําไปพากันมาจากไหน [00:03:57] ในหัวใจของชายคนชื่อมะโหนก [00:04:01] ทบทวนมาถึงบทสุดท้าย [00:04:05] อโหสิกรรมหลับให้สบาย [00:04:09] นิ้วสอดโก่งไกส่งหัวตะกั่ว [00:04:14] โทรทัศน์หนังสือพิมพ์ลงข่าว [00:04:17] กลับกลายเป็นเรื่องราวกลิ่นคาวโลกีย์ [00:04:23] จนท่านหนืดเกือบต้องกลายเป็นผี [00:04:26] รอไว้วันพรุ่งนี้