时长: 04:52
เจ็บก็ได้ถ้าอ้ายอยากจบ - ต่าย อรทัย (Tai Orathai)[00:00:03]
Written by:สมชาย ตรุพิมาย/พนา ณะวงค์วรรณ์[00:00:08]
ตั้งแต่ฮู้ว่าอ้ายแอบไปมีเขา[00:00:18]
น้องก็เฝ้าเก็บงำ[00:00:22]
บ่ให้น้ำตาจากใจเจ็บช้ำ[00:00:25]
ไหลมาให้อ้ายเห็น[00:00:29]
ก้มหน้าทำดีต่อไป[00:00:33]
เพื่อดึงใจอ้ายที่เอียงเอน[00:00:36]
ให้กลับมาเป็น[00:00:40]
คนดีของน้องคือเก่า[00:00:43]
แต่ดูเหมือนว่าอ้าย[00:00:51]
ตัดสินใจแล้ว[00:00:53]
ว่าจะไปจากกัน[00:00:55]
สิ่งดีที่ทำต่อใจเมื่อวาน[00:00:58]
วันนี้เทไปให้เขา[00:01:02]
ทุกอย่างที่ร่วมทำมา[00:01:05]
กลับมีค่าแค่ความว่างเปล่า[00:01:09]
อ้ายต้องไปอยู่กับเขา[00:01:13]
อยากให้เป็น[00:01:16]
เป็นแบบนั้นใช่ไหม[00:01:18]
น้องยอมเป็นคนเจ็บก็ได้[00:01:27]
ถ้าอ้ายอยากจบ[00:01:30]
แม้พรุ่งนี้ต้องตื่นมาพบ[00:01:34]
แต่ความเสียใจ[00:01:37]
แค่บอกออกมาสักคำ[00:01:42]
ว่าอ้ายขาดเขาบ่ได้[00:01:45]
ถึงน้ำตาบ่พอสิไหล[00:01:49]
หนักแค่ไหนก็จะรับเอา[00:01:52]
เมื่อความดีที่น้องทำมา[00:02:04]
บ่มีค่าพอดึงอ้ายไว้[00:02:07]
เมื่ออยู่ที่เดิมอ้ายต้องฝืนใจ[00:02:11]
ก็อายที่สิวอนเว้า[00:02:15]
เมื่อความสุขของคนที่ฮัก[00:02:18]
คือการหยุดความเป็นเรา[00:02:22]
เจ็บก็จะทนเหงา[00:02:26]
เพื่อจบให้อ้ายไปดี[00:02:29]
น้องยอมเป็นคนเจ็บก็ได้[00:03:05]
ถ้าอ้ายอยากจบ[00:03:08]
แม้พรุ่งนี้ต้องตื่นมาพบ[00:03:12]
แต่ความเสียใจ[00:03:15]
แค่บอกออกมาสักคำ[00:03:20]
ว่าอ้ายขาดเขาบ่ได้[00:03:24]
ถึงน้ำตาบ่พอสิไหล[00:03:27]
หนักแค่ไหนก็จะรับเอา[00:03:30]
เมื่อความดีที่น้องทำมา[00:03:42]
บ่มีค่าพอดึงอ้ายไว้[00:03:45]
เมื่ออยู่ที่เดิมอ้ายต้องฝืนใจ[00:03:49]
ก็อายที่สิวอนเว้า[00:03:53]
เมื่อความสุขของคนที่ฮัก[00:03:56]
คือการหยุดความเป็นเรา[00:04:00]
เจ็บก็จะทนเหงา[00:04:04]
เพื่อจบให้อ้ายไปดี[00:04:07]
เจ็บก็จะรับเอา[00:04:15]
เพื่อจบให้อ้ายไปดี[00:04:18]